Zamanın hançeri, boğazlarına dayanmış hâldeydi. Köstekli saat, onlar için geri saymaya çoktan başlamıştı kız hayat doluydu sayılı kalan günlerine rağmen… çocuk, yaşama dair umudunu kaybedeli çok olmuştu zamanın içine sığmadılar adam hatırlayamadığı geçmişi, kızın hayalini dahi kuramayacağı geleceği bir köprüde buluştu karşı karşıya geldiler. Kendi zincirlerini keşfederken bir anahtar arayışı içinde birbirlerinde kayboldular. Ölüme çeyrek kala, her gün yeni bir isim olarak Azrail’e kafa tutan pembe balyozlu bir kızın romantik, buruk ve eğlenceli sonsuzluğu keşfi.
“Size ikimizin de asla gidemeyeceği o yerden yazıyorum bayım. Sizi sevmek beni iyileştirdi.”
