Babasının mesleği dolayısıyla sağlığında Yorgancızade olarak da anılan Galatalı Mustafa Safvet, son büyük tezkireci Fatin Efendi, klâsik şiirin son büyük üstatlarından Hersekli Ârif Hikmet, Tophane Ruznamçecisi, kabiliyetler kâşif ve hâmisi Lebib Efendi gibi tanınmış isimlerin, hakkında özgüler dizdiği, devrin pek çok alandaki büyük otoritesi Ahmet Cevdet Paşa’nın “asrımızda İstanbul’un en meşhur şairlerinden” diye andığı bir “şair-i mâhir”dir.
Sağlığında toplayıp bastırmadığı için bugün pek azını okuyup tadabildiğimiz şiirleri, ilerleyen yaşlarında Mevlevîye intisap eden, bu sayede önünde büyük estetik ve poetik ufukların açıldığı bu şairin çok ince, zarif bir duyuş tarzına aynı oranda da mizah duygusuna sahip olduğunu açıkça göstermektedir. Bu yüzden olsa gerek, Galatalı Safvet geç Osmanlı, erken Cumhuriyet döneminin nev’i şahsına münhasır, velut kalemi İbnülemin Mahmud Kemal İnal’ın ilgi ve dikkatini çekmiş, İbnülemin, Son Asır Türk Şairlerinde çok canlı satırlarla anlattığı Safvet’i, Temmuz 1913’te tamamladığı Kemalü’s-Safve isimli eserinde ayrıca ele almıştır.
Bu sayede kendi tabiriyle “üzerine vacip olan bir vazifeyi” ifa etmiştir. Elinizdeki çalışmada bugüne kadar Türkoloji âleminin dikkatini çekmeyen, dolayısıyla Latin harfleriyle yayımlanmayan Kemalü’s-Safve’nin çeviriyazısı gerekli izah ve notlarla birlikte yapılmış ayrıca İstanbul içinde ve dışında pek çok bina ve mezar tası kitabesi kaleme alan Safvet’in kitabeleri nihayet herhangi bir kitap, antoloji veya mecmuaya girmeyen bazı manzumeleri, açıklayıcı ve aydınlatıcı notlarla birlikte verilmiştir.
