147 öğretim üyesi olayları ile İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Sosyoloji Bölümü'ndeki 1963 yılı olaylarına geniş bir yer vermiş olan bu kitap iki genç ilim adamının yaptıkları mücadeleleri ve üniversitede ilim ve ahlak seviyesini göstermesi bakımından ilginç bir belge olarak kültür hayatımızda yerini almış bulunmaktadır.
Hüseyin Batuhan'ın “bilimsel titizlik ve disiplininden” övgüyle bahsettiği, “çok yetenekli bir sosyolog” olarak gördüğü Turhan Yörükân, eşiyle birlikte yapmış olduğu mücadele hakkında şöyle demektedir:
“Bize, olup bitenlerden ve üniversiteden ayrılmış olmamızdan dolayı bir pişmanlık duyup duymadığımız hep sorulmuştur. Eşim Ayda Yörükân belki bazı pişmanlıklar duymuştur. Ben, duymadım desem yeridir. Öğrenci yetiştirmek imkânından mahrum kaldık. Ne var ki, belli bir süre içinde çeviri, derleme ve telif olmak üzere ellinin üzerinde kitap yayımlama imkânına kavuştuk. Bu olay, benim için 'Kahır yüklü lütuf' olarak yorumlanabilir. Üniversitede kalmış olsaydık, belki de çekişmelerden ve engellemeler yüzünden yapamayacağımız birtakım işleri gerçekleştirmek imkânına sahip olduk. Gene tekrar edeyim, üniversitenin barındırmak istemediği pek çok insan gibi, biz de kârlı çıkmış sayılabiliriz bu olaydan.”
Üniversitede İlim ve Ahlâk, akademinin bütün zamanlar için, üzerinde titizlikle durması gereken bir problemine dikkat çekmektedir.
