2. Abdülhamid ve döneminin en çok tartışılan kurumlarından biri şüphesiz Hafiye Teşkilatı’dır. Çok iyi teşkilatlandığı kabul edilen, devlet adamlarının büyük konaklarına, hatta tehdit addedilen sıradan vatandaşın evlerine varıncaya kadar her yere hissettirmeden girip çıkabilen bu teşkilat, 2. Abdülhamid’in adeta vazgeçilmezlerindendir. Amcası Sultan Abdülaziz ve kardeşi 5. Murat’ın pek tatsız bir biçimde tahttan indirilmeleri, üstelik bunu yapanların adeta pazarlığa girişerek kendisini tahta çıkarmaları ve bazı kişilerin artan nüfuzunun tehlikesi 2. Abdülhamid’in Hafiye Teşkilatı’na hususi bir önem vermesine sebep olmuştur. İşin içine, tahta çıkar çıkmaz karşılaştığı suikast girişimleri ve kendisini devirmeye yönelik Ali Suavi Vakası, Kleanti Skaliyeri-Aziz Bey Komitesi gibi ihtilal girişimleri de eklenince, kuvvetli bir istihbarat teşkilatı kurmak Sultan için kaçınılmaz olmuştur. Elinizdeki bu çalışmada, 1909 tarihinde İstanbul’da Mahmud adında (net okunmamakla birlikte) bir kişi/cemiyet tarafından yayınlanan bir risale olan “Hafiyelerin Listesi” adlı eser Latin harflerine aktarılarak araştırmacıların ve ilgililerin istifadesine sunulmuştur. Eserin en dikkat çekici yönü, 2. Abdülhamid’in Hafiye Teşkilatı’na ağır eleştiriler yöneltmesi ve dönemin birçok ünlü devlet adamının hafiyelik yapmış olduğunu iddia etmesidir.
