Günümüz dünyasında teşebbüslerin, karlılık, verimlilik veya pazar payının korunması gibi farklı hedeflerle, bir başka teşebbüsle iş birliği yapması ekonomik bakımından olağan bir süreç olarak karşımıza çıkmaktadır. Teşebbüsler bu tür işbirliklerini bazen aralarındaki anlaşmalar yoluyla, bazen de şirketlerin yoğunlaşma (birleşme, devralma veya ortak girişim) şeklinde hukuki olarak kalıcı bir şekilde bir araya getirilmesi yoluyla gerçekleştirmektedirler. Yoğunlaşma şeklinde oluşturulan hukuki birlikteliklerin, çoğu zaman ilgili piyasada rekabeti olumsuz etkilediği görülmektedir. Yoğunlaşmaların bu tür olumlu ve olumsuz etkileri nedeni ile rekabetin azalmasına neden olabilecek yoğunlaşma işlemlerinin denetlenmesine yönelik olarak rekabet hukuku kapsamında düzenlemeler öngörülmektedir.
Bu çalışmada 16.06.2020 tarihli ve 7246 sayılı Kanun'la RKHK'da gerçekleştirilen değişiklik sonrasında yoğunlaşmaların denetimi işlemlerinin SIEC kriteri bağlamında nasıl gerçekleştirileceğine yönelik olarak mümkün olduğu ölçüde AB Komisyonu ve AB Adalet Divanı içtihatları kapsamında incelenmektedir. Çalışmamızda öncelikle denetime tabi yoğunlaşma türleri olan birleşme, devralma ve ortak girişimler hem rekabet hukuku hem de diğer hukuk disiplinleri bakımından incelenmiştir. Sonrasında ise izne tabi yoğunlaşmaların tespitinde kullanılan bildirim eşikleri, dijital pazarlarda gerçekleştirilen yoğunlaşma işlemlerinde uygulanması gerekli bildirim eşiklerine ilişkin tartışmalar, Almanya örneği ve Türk rekabet hukukundaki güncel gelişmeler kapsamında değerlendirilmiştir. Son bölümde ise Rekabet Kurulu tarafından gerçekleştirilen denetim işlemleri neticesinde, şartlı ve taahhütlü izin kararları ile yasaklama kararları başta olmak üzere verilebilecek kararlar Kurul uygulamaları ve ilgili yargı kararları çerçevesinde değerlendirilmiştir.
