Konut ve çatılı işyeri kiraları, 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu'nun 339 – 356. maddeleri arasında kira sözleşmesinin bir türü olarak düzenlenmiştir. Konut ve çatılı işyeri kirasına ilişkin hükümler, kiracının sözleşmenin zayıf tarafı olarak görülmesi nedeniyle, esas olarak kiracıyı koruma amacı taşımaktadır. Bu koruma, kendini özellikle sözleşmenin sona erdirilmesinde göstermektedir. Zira sözleşmenin sona erdirilmesi, kiracı tarafa nazaran kiraya veren bakımından kanunda son derece sıkı şartlara bağlanmıştır. Bu sebeple uygulamada karşılaşılan uyuşmazlıklar, çoğunlukla kiraya verenin sözleşmeyi sona erdirmek istemesi noktasında toplanmaktadır.
Çalışmada da uygulamaya dönük olarak; konut ve çatılı işyeri kira sözleşmesinin 6098 sayılı TBK kapsamında kiraya veren tarafından sona erdirilmesi ve kiracının tahliyesi incelenmiş, konuya, sözleşmeyi sona erdirmesi daha güç taraf olan kiraya veren cephesinden bakılması amaçlanmıştır. Bu kapsamda ilk olarak; konut ve çatılı işyeri kira sözleşmesinin tanımı, unsurları, hukuki niteliği, tarafların borçları ile konut ve çatılı işyeri kira sözleşmelerinin uygulama alanı, bu kira türüne özgü getirilen güvence bedeli, kiracı aleyhine düzenleme yasağı gibi çalışmanın esas konusuyla bağlantılı olan diğer düzenlemelere değinilmiştir. Çalışmanın esasını oluşturan ikinci bölümde, konut ve çatılı işyeri kira sözleşmesinin kiraya veren tarafından hem genel hükümler hem de konut ve çatılı işyeri kirasına özgü hükümler kapsamında sona erdirilmesinin şartları incelenmiştir. Son olarak da sözleşmenin sona ermesinin hüküm ve sonuçları ele alınmıştır.
