Eski, fakat çok sağlam bir bina idi bizim Mürüvvet apartmanı. Zamanında bu binayı inşa edenler çok muhkem yapmışlar. Temelini her türlü sarsıntıya göğüş gerecek derinlikte kazmış, sağlam payandalara dayanan güçlü bir temel atmışlar. Bİnanın malzemesinde de hiç hile hurda yapmamışlar. Ne fazla ne eksik, gerekli sayıda direklerle, kirişlerle inşa etmişler. Ne badireleri, ne sarsıntıları böylece atlatmış, dedelerimizden babalarımıza, onlardan da bize kalmış bu bina.
Mürüvvet apartmanının ahalisi de huzur ve sükun içerisinde bir hayat sürüp gitmekteydi. Ta ki Servet beyler bizim binaya taşınana kadar. Servet beyler, ikinci katta oturan ve yalnız başına ölüp giden Abdülgani amcanın, veraset intikal işlerinden sonra ortaya çıkan oğluydu. Bizim apartmanın ahalisinden farklı bir adamdı o.
