“Adalı, adalıdır. Bir gün çekip gitmeyi aklından geçirse, çekip gitse de, sonuçta adalı kalır, adasını arar, onun rahmidir burası. Ada yerlileri onlardan oluşur, adasını büyük bir ev olarak görenlerden.
Benim gibiler, tuhafın tuhafı: Bütün adaların çekim gücüne kapılmış, bir tek kendi adalarında karar kılamayanlar. Adalı doğmamışım, her ada benimkisi olabilir.
Olasıya, ada ada dolaşıyorum.
Hangi adadaysam bir başkasını düşleyerek.
İşte Büyükada’da, önümde Plati defteri, aklımda elli yıl arayla iki Capri yolculuğu, seyrediyorum.
Seyir, herşeyin başı sonu.”
Enis Batur’un Adalar’da konaklarken tuttuğu notlar, zihinsel ve duygusal iç dünyasına ışık tutuyor. İçten diliyle Ada Defterleri, yazarın yalnızlık, dostluk, yaşam, ölüm ve canyoldaşlığı üzerine fikirlerini okuruyla paylaşıyor.
Derin, düşündüren, zamansız yazılar.
