Seni unutacağım aklıma gelmezdi. Ölümü hep düşünürdüm ama seni unutacağım aklımın ucundan dahi geçmezdi. Ne kadar yazık olmuş. Ne kadar acıyorum zamanıma bilemezsin. Sevsen zaten eğmezdin boynumu, ağlatmazdın gecelerce. Ben kardan bir adamı sevgimle ısıtayım derken eritip yok etmişim.
Kaldıramamışsın. Gerçi bazılarının kardan adamdan farkı yok. Ne kalbi ısıtmayı bilirler, ne de yakınlar adamlığa...
Sensiz mutlu olmayı öğrendiğimden beri görüyorum gökkuşağının renklerini. Yüzümde hissediyorum yağmuru, tenimi ısıtan güneşi. Giderken benden aldığın her şey yavaş yavaş geri geldi. Unuttuğum kendimi hatırladığım gibi, hatırlamaktan çıldırdığım seni unuttum. Gittiğin o yol açık, bana kıyamayacağını sandığım kalbim kapalı olsun.
