"Yürüdüğüm yol boyunca kendimi hiç bu kadar yalnız hissetmemiştim." Che, Kongo’dan ayrılmak üzere Tanganika Gölü’nü son defa geçerken bunları yazıyordu günlüğüne. Che’nin Kongo’dan savaşarak geçirdiği yedi ayda tuttuğu bu savaş günlüğü, bir rüyanın, emperyalizme karşı mücadeleyi, dünyanın başka köşelerindeki ve Latin Amerika’daki devrimci dalgayı Afrika’ya yayma rüyasının öyküsüdür. Fakat Che’nin kendi sözleriyle, bir başarısızlığın öyküsü haline de dönüşen bir rüyadır bu. Yine de Che bu deneyime çok büyük bir önem atfediyor; Kongo’da karşılaşılan zorlukları, gelişme düzeyİ düşük ülkelerin devrimci hareketleri açısından paha biçilmez örnek olduğunu, gelecekteki hareketlerin bu derslerden yararlanmaları gerektiğini düşünüyordu. Hatta buradaki İlkel durumu, Küba’da devrim yürüyüşü İlk başladığında Sierre Maestra’ya çıktıkları zamanki duruma benzettiğini söylüyordu. En çarpıcı olanı da Küba Devrimini zafere taşıyan, Yanki Emperyalizmine tavizsizce kafa tutan, bütün dünyanın efsanevi gerilla lideri sıfatıyla selam durduğu Che’nin, bu kadar geri bİr ülkedeki deneyiminin sonrasında, kendine yönelik eleştirel tutumundaki samimilik ve kendisiyle hesaplaşırken kelimelerinden yansıyan çocuksu acemilik...
