Modern Türk edebiyatının kurucularından Ahmet Mithat Efendi, yazdığı onlarca eseriyle bir taraftan kendini yetiştirirken bir taraftan da bir okur kitlesi yaratmanın peşine düşer. Hikaye ve romanlarında sıkça karşımıza çıkan okuyan kişiler, bu amacı gerçekleştirmek için kurgu-lanmışlardır. Bu bağlamda hikâye ve romanlarında birçok okuyan kişiye yer verir. Okuma eylemi, hem kişilerin karakterize edilmesinde hem de eserlerin kurgularında çok önemli bir işlev üstlenir.
Bu çalışmada, Ahmet Mithat Efendi’nin kurguladığı okuyan kişiler ve bunların okudukların-dan hareketle hikâye ve romanlardaki okuma eyleminin mahiyetini değerlendirmek ve Tanzimat’ın “hace-i evvel”inin hikâye ve romanlarındaki kütüphanenin hangi kaynaklardan oluştuğunu göstermek istedik.
