Şükürler olsun ki ben iyi bir ailede büyümedim.
Evet. Biz iyi bir aile değiliz. Annemin tabiriyle daha iyi bir aileyiz… İyi ailelerde çocukların ebeveynlerine benzemeleri başarıdan sayılır. Çocukların anne babaya yetişmeleri, sonra da onları geçmeleri beklenir. Evrimin gerçekleşmesi yani. Daha iyi ailelerde ise çocuklar anne babalarına ne kadar benzemezlerse o kadar iyidir. Onlara benzemedikçe yırtmış, kendilerini kurtarmış, o aileden çıkmış sayılırlar. Bir çukurdan çıkar gibi. Kelimenin tam anlamıyla “çıkmak”. Mesela “bizim oğlan mühendis çıktı”daki “çıkmak” o aileden kendini kurtarmış olmayı anlatır öncelikle. Diğerleri arasından sıyrılmayı. Sonra o ailedeki anne babaya benzememeyi. Son olarak da mühendis olmayı.
Ece Gamze Atıcı’dan aklınızı başınızdan alacak bir aile, aşk ve cinayet hikâyesi.
