“Uçak yeni çağın sembolüdür” diye ilan ediyor Le Corbusier, ilk baskısı The Studio tarafından 1935 yılında yapılan bu kitabın giriş bölümünde. “Yeni bir modern bilinç hâli. Yeni bir plastik vizyon. Yeni bir estetik.” Modernizmin usta mimarı tarafından yeni makine medeniyetinin keyifli ve üretken etkisinin sevinç nidalarıyla yazılan bu kitap iki temayı inceliyor.
İlk olarak, bizzat uçakların katıksız güzelliğini, parça ve malzemelerinin fonksiyonel planlamasını kutluyor. Kanat genişliği ve pervaneler, motor iskeleti ve kanatçıklar havacıların ulvi nitelikleriyle kontrast oluşturuyor: “Havada rüzgârla bir kere süzülünce, kalkışlarının hayretinden bayram ediyorlar.”
İkinci olarak havadan görüntülerin keşfi geliyor. “Algılarımıza eklenmiş yeni bir fonksiyon, yeni bir ölçüm standardı, yeni bir algılama temeli olarak” kuş bakışı. Bilinçsiz bir ironiyle Le Corbusier, uçağın “şehri suçladığını” haber veriyor: “Şehirler sefaletlerinden kurtarılmalı; ne pahasına olursa olsun. Her köşesi yıkılmalı ve yeni şehirler inşa edilmeli.”
Metnin hükmeden enerjisi, bizzat Le Corbusier tarafından seçilen ve yerleştirilen dinamik görüntü yelpazesiyle birleştirilmiş. Bir uçak gemisinin dramatik görüntüsü, “Ve Neptün denizden yükseliyor, tuhaf şeritlerle donatılmış, Mars’ın silahları.” ismini taşıyor. Sonuç; havacılığın erken döneminin coşkusu ve uçağın, mimariye getirdiği yeni vizyon.
