Güney Mezopotamya’da M.Ö. 2350 yıllarından sonra Akad hâkimiyetinin kuruluşu siyasal anlamda birçok yenilik meydana getirmiştir. Önce Akadlı Sargon ve Naram-Sin gibi efsanevi krallar yönetiminde Mezopotamya tek bir devletin egemenliğine alınmış, yapılan seferler Orta Anadolu, Doğu Akdeniz kıyıları, Kuzey Irak ve Toroslar ile Elam ülkesine kadar uzanmıştır. Bu bölgelerden alınan ganimetler ve vergilerle, merkezi devlet yapısı güçlendirilmiş, tapınaklar, saraylar ve surlar inşa edilmiştir. Kentlerin nüfusu artmıştır. Bu durum, belirli sınırları olan kent devleti anlayışından, sınır tanımayan ve farklı kültürleri yönetiminde birleştiren imparatorluk modeline geçişin başlangıcı olmuştur
