Kendi köklerinin farkında olan ve dünyaya açık ufuk perspektifiyle bakan bir özne olmanın imkân ve imtihanları nelerdir?
Modern dünyada bir özne olmak için mücadele eden Türkiye bu yolculukta kendisine nasıl bir istikamet belirlemeli?
Gelenek-modernite, Doğu-Batı, yerel-küresel, özgürlük-güvenlik, birey-cemaat ikilemlerini aşarak bir var olma biçimi inşa etmek mümkün mü?
Bu kitap Türk modernleşmesini eleştirel bir gözle ele alırken Türkiye’nin bir özne olarak ne tür imkân ve kabiliyetlere sahip olabileceğini araştırıyor. Bu tahlili toplumsal muhayyile kavramı üzerinden yaparak dar ve katı kategorilerin ötesine gitmeyi hedefliyor. Muhayyile kelimesinin geniş bağlamı içinde iyi, güzel ve doğru kavramlarının var olma, bilme ve eylemde bulunma biçimlerimiz üzerindeki etkisini analiz ediyor
