“Yedi Güzel Adam”dan biridir, Alaeddin Özdenören. Fakat bu arkadaş grubu içinde şiiri ile kişiliği birbirine en uzak olanıdır. Dışa dönük, atılgan, çılgın ve taşkın mizacına karşılık şiiri deruni ve içkindir. O; şiiri çağırır, onu yoğun bir şekilde yaşar, içselleştirir ve özgün bir ses olarak dışa vurur. Şiiri gürültülü değildir, içten içe sarsıcı bir özelliğe sahiptir. Alaeddin Özdenören için şiir, çağrışımlar dünyasıdır ve kendine has bir zenginliğe sahiptir. Onun şiirinde kelimeler içten içe onu yakan bir kora dönüşür. O, bir mekân ve zaman şairi değildir. Onun coğrafyası ruhunun iç derinliklerindedir. Şiirinden nereli olduğu, şiirinin nereye ait olduğu pek bilinmez, anlaşılmaz. Önemli de değildir çünkü mekân onun içindedir.
