Allah, Vatan, Tarih, Dil, Anane, Sanat, Aile, Ahlak, Hürriyet ve Millî Mukaddesat esaslarına dayanan Türk milliyetçiliğini işlemek, Türk milletini meydana getiren unsurları muhafaza etmek ve bütün milliyetçileri teşkilâtlandırmak...” 1951’de kurulan Milliyetçiler Derneği’nin gayesi böyle açıklanmıştı. Bu dernek sadece 1953’e kadar, kısa bir süre faaliyet gösterdi. Fakat Türkiye’de milliyetçi-muhafazakar söylemin inşası açısından kurucu bir rol oynadı.
Milliyetçiler Derneği, Türkçüler, Anadolucular ve her çeşit muhafazakar milliyetçi çevrenin, aralarındaki husumetleri askıya alarak bir araya geldiği bir platform. Örneğin Nurettin Topçu, Nihal Atsız, Nur talebelerinin “ağabeylerinden” Bekir Berk, hamasi şair Arif Nihat Asya, Remzi Oğuz Arık, DP milletvekilleri Sait Bilgiç ve Tahsin Tola vd. hep buradadır. Onları birbirlerine bağlayan tutkal, Kemalist tek parti rejimiyle hesaplaşma ve elbette anti-komünizmdir. Hedefleri, resmi ideoloji olarak milliyetçiliğin eksenini etno-kültürel temelde muhafazakâr bir eksene kaydırmak... Dernek, bu yönelimiyle milliyetçi-muhafazakar veya milliyetçi-mukaddesatçı bireşimin subasmanını oluşturdu. Özellikle anti-komünizmin güdümünde, milliyetçiliğin hamasileşmesinde, ajitatifleşmesinde ve popülerleşmesinde de biley taşı işlevi gördü.
Türk sağının geniş aile fotoğrafı ve milliyetçi-muhafazakâr ideolojinin bereketli bir tarlası...
