2020 yılında %76,6'lık kadın istihdam oranıyla (20-64 yaş) Almanya, iş gücü piyasasına eşit katılım konusunda AB ülkeleri arasında en üst sıralarda yer almaktadır (AB-27 ortalaması %66,9). Bununla birlikte kadın ve erkeklerin istihdam biçimlerindeki önemli farklılıklar; “tipik” kadın ve erkek işleri, kadınların üst düzey yönetimde yetersiz temsili, kadınların yüksek yarı zamanlı çalışma oranı (%44,7) ve önemli bir cinsiyete dayalı ücret farkı (%18) şeklinde devam etmektedir. Merkel, dört başbakanlığı boyunca ancak son iki döneminde üç önemli politika reformunu gerçekleştirmiştir. Bunlar: (1) Şirket Yönetim Kurulu Cinsiyet Kotası Yasası, (2) Ücret Şeffaflığı Yasası ve (3) Geçici Yarı Zaman Yasası. Kapsamları ve etkileri bakımından her üç yasa da Alman iş gücü piyasasında toplumsal cinsiyet eşitliği konusunda ilerleme kaydedildiğine işaret etmekle birlikte CDU/CSU baskısı altında zayıflatılmıştır. Üç yasanın hiçbiri hedef grupları tam olarak kapsamamaktadır; hepsi de işletmelerin, yasaların toplumsal cinsiyet eşitliği üzerindeki etkisini azaltmak için kullanabilecekleri boşluklar bırakmaktadır. Genel olarak kadınlar daha az haftalık çalışma saatine sahip olmakta, daha az yıl çalışmakta, daha düşük gelire sahip olmakta ve özellikle bekâr ebeveynler daha sık yoksulluk riski altında bulunmaktadır.
Bu kitapta; cinsiyetler arası ücret farkı, cinsiyetler arası bakım farkı ve cinsiyetler arası emeklilik farkı gibi yapısal sorunları ve bu sorunların; iş gücü piyasası, aile, uzlaşma ve vergi politikalarıyla önemli kesişim noktalarını ele almak için kapsamlı ve entegre bir yaklaşımla tartışıyoruz. İlk bölümde eğitim konusunu, ikinci bölümde istihdam konusunu ve üçüncü bölümde sosyal güvenlik konusunu ele alıyoruz.
