“Amerika 1954” romanında Demir Özlü, 1929’da patlak veren ekonomik krizden sonra şişirilen Amerikan Rüyası’nın popüler dünyasında geziniyor.
Kafka’nın Amerika romanına özenen genç Harun yazarlık idealleriyle New York’a kaçar. Manhattan’ın gece hayatında Caz Çağı romantizmine düşer; sanat ve özgürlük rüzgârlarını iliklerinde hisseder. Öte yandan ülkesinde kalan gönül ilişkisinin kırıklığını da unutamaz... Böylece kentlerin sevgilileri (Demet ile Penelope), mevsimleri (kış ile yaz), düşleri ve umutları iç içe geçer.
“Bugün her şey, hangi biçimde gelirse gelsin, ilkönce parodi olarak ortaya çıkar. Ancak daha sonra, büyük çaba ve ustalıkla, bir şeyler parodinin ötesine geçmeyi başarabilir” epigrafı ile girilen romanda özgürlüğün, zenginliğin, şıklığın, modanın, eğlence hayatının, mutluluk ve cinselliğin simgeleri gerçekle parodi arasında kalır.
“Amerika 1954” ile Demir Özlü 2004 yılında Sedat Simavi Edebiyat Ödülü’nü kazanmıştı.
“Hepsi, hepsi çok güzel” dedi Penelope. Onun oturduğu apartmana yaklaşmışlardı. Kollarını Harun’un boynuna doladı. Solumasıyla inip kalkan göğüsleri Harun’un göğsüne dayanıyordu. Harun’a sarılmışken hafifçe titremesi derinleşen bir duygunun işareti gibiydi. Kaldırımda gergin duran bacakları Harun’a sevgiden doğan, ama nasıl oluştuğu belirsiz bir güven duygusu veriyordu. Güvenilebilir bir insan böyle durabilirdi ancak.
“Benny Goodman’ı da dinleyeceğiz” dedi. “Peggy’yi sevdinse, onu da... Ne mutlu ki swing çağında yaşıyoruz.”
