İyi bir anne misiniz?
Tanıdığım çoğu anne gibiyseniz, kendinizi iyi bir anne gibi hissetmeyebilirsiniz. Muhtemelen suçluluk veya değersizlik duygularıyla mücadele ediyorsunuz. Sık sık başarısız olduğunuz ve hiçbir şeye yetişemediğiniz duygusuna kapılıyorsunuz. Eğer öyleyse, yalnız değilsiniz. Bu duygular tamamen normaldir.
Hatta çoğu annenin kendilerini iyi anne değilmiş gibi hissettiğini söyleyecek kadar ileri gidebilirim.
İnsanız, istesek de istemesek de sürekli kendimizi ve hayatlarımızı başkalarıyla karşılaştırıyoruz. Sosyal medya birçoğumuz için bir ‘kaçış’ yerine, ‘yumurta tokuşturma’ alanına dönüştü. Başkalarının ‘mükemmel’ gibi görünen hayatlarının fotoğraflarına baktığımızda, diğer annelerin ne yaptıklarını, nereye gittiklerini gördüğümüzde ‘iyi’ bir anne olmadığımızı hissedebiliriz.
Çocuklarımızın söylediği veya yaptığı (veya söylemediği ve yapmadığı) şeyler yüzünden de genellikle iyi anne olmadığımızı hissederiz. Yıllar boyunca çocuklarımın bana söylediklerinden bazıları:
“Çok kabasın!” (Çünkü paketini açtığı önceki beş yiyeceği yemeden altıncısının paketini açmasına izin vermedim.)
“Sen dünyadaki en kötü annesin!” (Çünkü oyun oynamalarına izin vermeden önce odalarını temizlettim.)
“Okulumdaki diğer tüm çocukların iyi bir annesi var!” (Çünkü ilkokul çocuklarının cep telefonlarına ve tabletlerine sahip olmalarına izin veriyorlar, ben vermedim.)
Ek olarak, sık sık kendimizle kavgaya tutuşur ve kendimizin en büyük düşmanı olabiliriz.
Anneler İçin Nefes Alma Rehberi bu sebeple kaleme alındı:
- Hayatımızda büyük farklar yaratmak için yapabileceğimiz küçük değişiklikleri görmek,
- Kendi içimizde neşemizi yeniden bulmak,
- Bazen yüksek sesle söylemekten çekindiğimiz kişisel deneyimleri paylaşmak.
