İnsan her yere, her şarta uyum sağlayabilen bir yaratık. Ben mesela burayı önce kabullendim. Sonra buraya uyum sağladım ve nihayetinde burası bende bir alışkanlık oldu. Şimdi dışarı çıkma, özgür olma fikrini kabullenmeye çalışıyorum. Kabullenmek kolay da, uyum sağlayabileceğim konusunda kuşkularım var. Özgürlüğü alışkanlık haline getirebilmek içinse ondan fazlaca uzak kaldım.
İnsan yalnız kaldığında duyduğu korkunun sebebinin, yalnızlık olduğu yanılgısına düşer. Yalnız kaldığında yapacaklarından ve yapamayacaklarından korkar. Sonra tutup, yalnızlıktan dem vurur. Nice şiir, nice şarkı, nice film ve roman hatalı bir korku isimlendirmesinin ürünüdür yani. İnsanların yalnız kaldıklarında hissettikleri korku yalnızlık korkusu değildir. Olsa olsa yetersizlik kokusudur, o.
