Harun Reşid'in Ebu Nuvas adında özel bir hizmetkârı ve şairi vardı.
Ebu Nuvas sadece ateşli bir belagat şairi ve en yüksek kalibre ve bilgeliğe sahip bir şair değil, aynı zamanda bilgi ve görgüde, bilgelik ve beceride zamanının bir adamı, nükte ve sevimlilikte zamanının en iyilerinden biri ve akıl ve zekada en yüksek mükemmellik derecesine ulaşan asrın adamıydı.
Manevi açıdan bu kadar mükemmel ve yüksek olan Ebu Nuvas, maddi açıdan ve doğası gereği bunun tam tersiydi.
Cüce denecek kadar kısa boyu, sağ omzunun sol omzundan bir karış daha yüksek olmasından kaynaklanan kamburu ve dağınık sakalıyla tam bir hilkat garibesiydi.
Bağdatlı olmayıp çölden gelen bir Arap bedevisi olmasına rağmen Bağdat'a genç bir adam olarak geldi. Olağanüstü zekâsı ve aklı sayesinde kısa sürede birçok şey öğrendi. Harun Reşid tahta çıktığında onu tebrik eden bir kaside yazmış, bu da sultanı o kadar memnun etmiş ki onu nedimlerinden biri olarak kabul etmiş ve nihayet nedimlik rütbesine yükselerek ömrünün sonuna kadar halifenin şairi ve birinci nedimi olarak yaşamıştır.
