Belki uzun bir zaman oldu ama daha önceki buluşmamızda Kur’an’ı Tuba Ağacı’na benzettiğimizi hatırlıyorsunuz, diye temenni ediyoruz. Hani cennette olduğuna inanılan bu ağaç kökleri gökte dalları yerdeydi ve meyveleri asla tüketilemiyordu. Cennetteki her nimetin bu dünyada bir karşılığı var ve eğer bu gerçek ise dünyadaki Tuba Ağacı da Kur’an’dır demiştik ya!
Şimdi de atalarımızın dediği gibi, teşbihte hata olmaz diyerek, Tuba Ağacı dediğimiz Kur’an’ın ayetlerini Ardıç Tohumu’na benzeteceğiz.
Eğer ayetler Ardıç Tohumu ise, o zaman onları insanların yüreklerine taşımak için çaba gösteren siz Kur’an dostları da birer ardıç kuşusunuz. Tıpkı bundan bin dört yüz yıl önce Mus’ab bin Umeyir gibi: Nasıl da kısa bir süre içinde Yesrib’i Medine’ye dönüşmek için hazır hale getirmişti, değil mi?
…
Şimdi yeryüzünde her yer bir Yesrib’tir ve Medine’ye dönüşmek için sabırsızlanıyor. Ardıç Tohumu ekilecek o kadar çok yürek var ki tek bir ardıç kuşu bile kanat çırpmayı bırakma lüksüne sahip değildir. Ardıç kuşları kurak kalmış yüreklere Ardıç Tohumu ekmek için kanat çırpmayı sürdürdüğü müddetçe bir Kelebek Etkisi yaratmaları için hiçbir engel bulunmamakta.
Şimdi de Kelebek Etkisi’ni merak ediyorsunuzdur. İnşallah onu da sizinle bir sonraki buluşmamızda konuşacağız.
