Kimse süper kahraman olduğumu anlamasın diye yemek yapıyordum ki 'Al Yazmalım Selvi Boylum'a denk geldim TV'de. "Sevgi neydi? Sevgi iyilikti, dostluktu. Sevgi yemekti." dedi Asya. Madem sevgi yemekti o zaman sevgililerime yemek yapmalıyım dedim ve mutfağa girdim.
Aşklarım da yemeklerim gibiydi. Kiminin tuzu az oldu, kiminin baharatı fazla, kimine sarımsağı dayadım kiminin de altını yaktım. Baktım zamanla yemeklerim aşklarımdan daha güzel oluyor en iyisi yemek yapmaya devam edeyim dedim.
Onlara yaptığım yemeklerle Afrika'da bir kabileyi aylarca tok tutabilirdim. Ama yine de onlar olmasaydı bu kitabı yazamazdım. Belli mi olur belki onların sayesinde dünyadaki patatesler kadar çok para kazanırım ve bir aş evi açarım. En azından ihtiyacı olanların karnını doyurmuş olurum.
Hayatıma giren tüm erkeklere teşekkürler ama girmeseniz de olurmuş. Hem zaten sevgi de yemek değil emekmiş. Kesin bilgi!
