Issızlığının içinde en kalabalık yanındır aşk…
Sözcükleri uykusundan uyandır…
Ne söylesen eksik kalacak bir yolculuktur kalbin yolculuğu.
Yüreğine, gönlüne akan her şey mavi bir sessizliktir kimi zaman.
Sessizliğin yorganını üstüne örtersin. Sıcak tutsun diye değil, seni korusun diye.
Sözcüklerden bir ormanın olur kimi zaman. O ormanda kaybolmak, şarkılar mırıldanmak istersin. Ayağına dolansın istersin börtü böcek. Kuş seslerinden, rüzgârın uğultusundan, yaprağın hışırdayışından, karıncanın telaşından ince bir düş senfonin olsun istersin. Telaşla değil, incelikle kalbin yolunu adımlamak istersin.
Düşlerinden yaşama sarkıttığın bir ipin olsun istersin. O ipe tutunmak ve kendi şarkını mırıldanmak istersin.
Uzun sürsün, hiç bitmesin istersin kalbindeki uyku.
