Yüzyıllardır ‘Leyla’ ile simgelenen aşk, ‘Aşk-ı Leyla’da yeniden dile geliyor.
Ne çok konuşuldu, ne çok yazıldı, ne çok yıpratıldı aşk. Kırdı dallarını heva ve hevesler. Temizlendi şairler aşkla. Arındı kalp taşıyanlar aşkın bağrında. Sultanlar taçlandı. Esirler sıyrıldı prangalardan. Varlık, varlık kazandı. Yokluk borçlandı aşka.
Yeryüzünde tanımı en çok yapıldığı sanılan kavram aşk… Ama aşkın bir tarifi yok. Tarifine hacet de yok. Bütün tarifler aşk sayesindedir.
Artan ama azalmayan bir kavramdır aşk. Azalmak, ‘çok’tan geriye kalandır. Bir tarife sıkıştırılmış olan aşk değil, ancak ‘aşktan’dır. Aşk sayesindedir…
