Aşk, nelere kadir işte. Kimi zaman rezil eyler seni âleminde, kimi zaman ise vezir eyler seni izzetinde. Akan ırmaklar gibi, yeri gelir hırçın olur, yeri gelir durgun. Koptu mu bağın, paramparça olur hayatın. Sarmaşık bitkisi gibi, besler seni ve bir süreden sonra yavaş yavaş zehrini bırakır bedenine.
Velhasıl salma kendini bu yol üzerine. İncinir, talan olur ve atılırsın bir köşeye. Sevgin ise boyut aşmamalı, tam ortasını tutturup devam etmeli yoluna. İşte! İşte o zaman bir nebze de olsa düzeni tutturur, uçarsın ebediyete.
