“O gece annem yatırdı beni. Uyumadan önce bir hikâye anlattı. Kuşların göç yolu üzerindeki bir şehirde, insanların gece yarısından şafak vaktine kadar gereksiz tüm ışıkları kapattıklarndanbahs etti. Böylece kuşların yollarını şaşırmadığını ve yönlerini yıldızlar yardımıyla bulduğunu söyledi. Sonrasını hatırlamıyordum, uyuyakalmıştım. O gece annemi son görüşümdü.”
hep kitap yeni bir kalemi okurlarla buluşturuyor. Avucumda Çimen İzi, çeşitli edebiyat dergilerinde öyküleri yayımlanan Dilek Türker’in ilk öykü kitabı. 16 öykünün yer aldığı Avucumda Çimen İzi hüznün yanı sıra umudun da yeşerdiği hayatlara bir pencere açıyor.
Dilek Türker’in öykülerinde bocalayan, düşen; kalktıklarında avuçlarında gördükleri çimen izlerinin karmaşıklığında kaybolan insanlar var. Aniden duran dönmedolap, hafifçe esen rüzgâr, rüzgârı hissetmek için koşan çocuklar, bir daha dönmeyecek kadar uzağa giden göçmen kuşlar... Evler var, evlerin içleri, iyi
yürekli hayatlar... Yalın, duru diliyle Avucumda Çimen İzi yeni bir yazarı keşfetme hazzı veriyor.
