Nezaket ve terbiye önce ailede başlar. İnsanların birinin arkasından sızlanması ve dedikodu yapması kadar çirkin bir şey yoktur. Hele hele anne, babaların bunu çocuklarının yanında söylemesi daha berbattır. Yüzüne söyleyemediğini arkasından abartarak söylemenin çocuklar açısından iki türlü zararı vardır. Birincisi duyduklarını ciddiye alıp orada burada söyleyerek aile büyüklerini zor duruma düşürürler. İkincisi kendileri de “Adet böyleymiş” diyerek çekiştirme huyu edinip arkadaşları arasında yalancı ya da iftiracı konumuna düşerler.
