Soyununca ruhumuz görünseydi asla çıplak kalamazdık!
Acımı tıpkı ceketimi uzatır gibi asması için birine uzatmak ve unutarak oradan hızla uzaklaşmak istiyorum. Belki döndüğümde biri ölümün anlamını asar yerine.
Biri ölünce kaç düşünce gömülür onunla toprağa?
Hem karanlıktan korkarsın, hem de seversin geceyi dedim kendime de,
Hatırladım sonra,
Babam da ölümden korkardı toprağı severken…
Dünyanın üzerinde kocaman bir ilan olmalı,
“Satılık Değildir,”
“Kiralik,” diye.
“Yaraya bakmam ben!” dedim de; hatırladım sonra yaranın insan olduğunu.
Hani masallarda aşık kızların sevgililerini öperek uyandırdıkları gibi, aşık kızlar babalarını öptüklerinde de uyanıverse babaları!
Uyanır mı? Uyanır mı şimdi?
Çünkü uyku dünyadan çekilmenin en kestirme ve güçlü yoludur. Başka bir boyuta uçmak gibi…
