“İnsanın yaralanan, hatta ölen arkadaşlarını görmesi çok korkunç bir şey olmalı.” Hans, 10
“Arkamızdan bir ıslık sesi geliyor, başımızın üzerinden geçen top mermileri birkaç yüz metre ötede patlayıp ateş saçıyor.”
Paul Bäumer ve arkadaşları orduya katıldığında hiçbiri, tanık olacakları ölüm ve yıkıma hazır değildi. Makineli tüfekler, ağır toplar, zehirli gazlar bu gençlerin ve daha büyük yaşlardaki silah arkadaşlarının çevresinde bir karabasan yaratıyor.
Saldırılar ve karşı saldırılar aylar, yıllar sürüyor. Paul’un arkadaşları hayatta kalmayı başarıp ailelerine ve sevdiklerine kavuşabilecek mi? Savaş, gün gelip sona erdiğinde vatanlarında kendilerine bir yer bulabilecekler mi?
Bu büyük savaşta kısılıp kalan askerler yaşadıklarına bir anlam verebilecek mi?
