Rus-Türk savaşı başladığında Ohannes daha talebeydi. Başlarda, Bayburtlular savaşın ağırlığını hissetmediler, ama Rusların 1877 yılı kışında Erzurum’u işgal etmelerinden sonra cephe Bayburt’a yaklaştı, Türk askerlerin sayısı kasabada çoğaldı, şehirde ekmeğin ve diğer yiyeceklerin fiyatları yükseldi. Ama halkın çoğu sonbahardan zaten erzağını temin ettiği için hayatın pahalılaşması yerlileri o kadar da etkilemedi.
Bayburtlu Ermeniler savaş esnasında rahattı, ama özellikle Erzurum’un Rusların eline geçmesinden sonra kendi mavi gözlü, kızıl saçlı dostlarının Bayburt’a da gelmelerini ve kendilerini kurtarmasını heyecanla beklemeye başladılar. Ama Ruslar Bayburt’a gelmediler ve sonunda Erzurum’dan da çekildiler. Onların gitmesinden sonra Eleşkirt ve Bayazıt Ermenileri soykırıma tabi tutuldular, o sebeple Rusların gelmesine çok sevinmişlerdi ve Ruslara her türlü yardımı yapmışlardı. Sınıra yakın kasabalarda Ermenilerin çoğu soykırım korkusuyla Rusya’ya göç etmişti ve bütün bunlar Bayburtlu Ermenileri derinden etkilemişti.
