Bütün bir Tanzimat ve Servet-i Fünun devirlerini ve hatta Meşrutiyet devrinin de ilk yıllarını eserleriyle dolduran Ahmet Mithat Efendi'nin birden çok sıfatı vardır: Gazeteci, hikâye ve roman yazarı, tarihçi, ilahiyatçı, felsefeci... O, bütün bu alanlarda ciltler dolusu eseri bulunan, edebiyattan coğrafyaya, müzikten dinler tarihine hemen her konuda kalem oynatmış ve okuyucularını her alandan haberdar etmek isteyen bir gazeteci, bir ansiklopedisttir.
"Gülünç belalar", "komik felaketler" manalarına gelen Beliyat-ı Mudhike, kara mizah örneği kırk yedi küçük hikâyeden oluşmaktadır. Gayet samimi bir üslupla yazılmış olan hikâyeler, diyalog tarzında, okuyucuyu da içine almak isteyen bir anlayışa sahiptir. Hacim olarak küçüklüğüne rağmen değer açısından pek büyük olan bu eser hâlâ rağbet gören bir tarzın önemli bir temsilcisidir.
