Günlük yaşantının bir parçası haline dönüşen birçok araç-gereç, üretim süreçlerinin ardından ortaya çıkmaktadır. Bu nedenle, üretimde kullanılacak materyallerin ekonomik bir şekilde uygun yöntemlerle kullanıma hazır araç-gerece çevirebilme yeteneği, bir toplumun yaşam standardı üzerinde önemli etkileri bulunan bir etkendir.
Üretim; materyal, insan, makine ve bu üretim unsurlarının organizasyonu ile ilgili bir süreçtir. Diğer bir ifadeyle üretim, kullanımına ihtiyaç olduğu düşünülen bir ürünün tasarımından, imalatına ve kullanılmasına kadarki işlemler zincirini kapsamaktadır. Bu noktada, ihtiyaç duyulan ve kullanımı durumunda insan yaşam kalitesini olumlu yönde etkileme potansiyeli bulunan ürünün, hammadde aşamasından kullanılan bir cisme dönüşümünde mühendislik uygulamalarının dolayısıyla mühendislerin önemli rolleri söz konusudur.
Günümüzde yaşanan hızlı teknolojik gelişmelerle, üretim yöntemleri ve buna bağlı olarak üretimde kullanılan makinelerin, üretim sürecini hızlandıran bir etkiye sahip olduğu gözlenmektedir. Bu sayede; hızlı, girdinin çok daha etkin kullanıldığı, daha ekonomik üretim yapılması mümkün olmaktadır.
Üretim sürecinde; kalite, güvenlik, güvenilirlik, zamanlılık, ekonomi gibi genel hedefler doğrultusunda her aşamada matematiksel ve mantıksal düzenlemelerden yararlanılmaktadır.
Bir ihtiyacın, özellikle mühendislik teori ve uygulamalarını içselleştirmiş kişilerce tasarlanması, üretim sürecinin ilk basamağı olarak değerlendirilmektedir. Tasarım işi yaratıcı bir zihinsel işlem olduğu gibi biçim ve içeriği bir araya getirme metodu olarak da bilinmektedir. Tasarımın somut bir cisme dönüşmesinden önce alternatifler arasından seçim, seçimin uygulanması ve uygulamanın en iyi yararlanma koşullarını sağlayana kadar değiştirilmesi temel üretim aşamalarıdır.
