II. Meşrutiyet Dönemi Osmanlı düşünce hayatının önde gelen kişilerinden biri olan Baha Tevfik'in (1884-1914) 1910 yılında Ahmed Nebil ile birlikte kurdukları Teceddüd-i İlmî ve Felsefî Kütüphanesi adlı yayınevinden çıkardıkları üçüncü kitap "Teceddüd-i 'İlmî ve Edebî"dir. Kitabın hemen başında belirttiği üzere, eser, bazı Batılı yazarlardan, tam veya ana hatlarıyla yapılan çevirilere yazarın daha önce çeşitli gazete ve dergilerde yayınladığı bir takım makalelerinin eklenmesiyle oluşturulan bir derlemedir. Üç ana bölümden oluşan eserde Baha Tevfik'in sırasıyla "özgürlük", "ahlâk", "düşünme" gibi felsefe ve mantığa ilişkin çeşitli konulara dair düşüncelerinin yanı sıra "edebiyat" hakkındaki görüşleri yer almaktadır. "Edebiyat"ın bir bilgi dalı olarak imkânını reddeden ünlü "Edebiyat Katiyyen Muzırdır!" adlı makalesinin yanı sıra Namık Kemal, Mehmed Rauf, Ahmed Hâşim gibi dönemin önde gelen ediplerinin çeşitli yapıtlarına yönelik edebî eleştirileri de içeren eser, yazarın polemikçi yönünü de göz önüne sermektedir. Bunların yanı sıra eserde, Baha Tevfîk'in kadınların yazarlığı, giyim-kuşam, süslenme, etkili bir okumanın nasıl öğrenilebileceği gibi farklı konuları ele alan yazılarıyla da karşılaşılmaktadır. "Bilim ve Edebiyatta Yenileşme (Teceddüd-i 'İlmî ve Edebî)" başlığı altında bir değerlendirme ile birlikte çevriyazısı ve çeşitli notlar içeren sadeleştirmesini sunduğumuz eser, son dönem düşünce tarihimize ve Baha Tevfîk'e ilişkin araştırmalara yardımcı olacaktır.
