Kız, oğlanın haline acımış: “Hakkın var,” demiş. “Sana bakacak kimsen yok mu?” diye sormuş.Oğlan: “Hayır, demiş, kimsem yok. Bir çömlek akıl satın alacak halde değilim. Çünkü en çok sevdiğim bir şey kalmadı.”Kız, oğlanın yanına oturmuş. Oğlan başına gelenleri bir, bir anlatmış. Kız: “Sana ben baksam olmaz mı?” diye sormuş.“Becerebilir misin?”“Elbette... Herkes diyor ki: Aptallardan iyi koca olurmuş. Bunun için sana varmak istiyorum.”“Yemek pişirmesini bilir misin?”“Elbette!”“Tahta siler misin? Bulaşık yıkar mısın?”“Tabii!”“Elbiselerimi yamayabilir misin?”“Bilirim ya!”
