Robert Kolej mezuniyet yılında, kendisi için yazılanları okuyordu. Çevirisini yaptığı Tagor`u artık sevmiyor.. İngilizcesini okuduğu bu satırlardan sonra, Hayır, bu doğru değil dedi. Ardından da yıllıktaki satırları okumaya devam etti. Dansı ve partileri gereksiz bulur.. Okumayı kesti:
Hayır! Artık öyle bulmuyorum. Bütün bunların ardından da ekledi:
Zamanla her şey değiştiği gibi ben de değiştim. Sanata ve çaya olan tutkusu ise hiç değişmeyecekti. Bir başka tutkusuyla, şiir yazacak kadar sevdiği insanla Robert Kolej`de tanıştı. Tanışma mekanı, bir tiyatro sahnesiydi. Bülent`in kolejden mezuniyetine birkaç ay vardı. Mezunlar, Marlow`un Doktor Faust`unu sahneye koyacaklardı. Oyununun şiirlerini Bülent Ecevit okuyacak, tek kişilik bir koro olacaktı.
Robert Kolej ile Amerikan Kız Koleji öğrencilerinin ortaklaşa sahneye koyacakları oyunun dekorları ise, Kız Koleji`nden rahşan Aral hazırlıyordu. Rahyan çekingen olduğu için oyunda rol almak istememişti. İşte bu genç kız, Robert Kolejli Bülent`le rahatça konuşabiliyordu.
Bülent`in bütün duygularını açabildiği bir arkadaşı olmuş; iki genç de günler geçtikçe birbirine yakınlaşmıştı.
