Herkesin vardır içinde, içten içe, sessizce kavrulduğu bir yangını. Vardır herkesin kalemle buluştuğu an sayfalara sığmayacak sustukları.
Peki nedir insanı sayfalara sırdaş kılan?
Acıları mıdır insanı kağıtlarla buluşturan?
Yıldızlar mıdır ona yalnız olduğunu hatırlatan?
Ya da sadece sırf keyif aldığı için mi yazar insan?
Öylesine... Bir kaç kelime... Bir hikaye... Sayfalara sığmayan...
Ben hatırlamıyorum. Sahi neydi bana yazdıran?
İçime sığmayan neydi? Hem kimselere anlatamadığım hem de bir başlasam anlatmaya, anlatmaya doyamayacağım şey neydi? Cevabını bilmiyorum. Bildiğim tek bir şey var; ben yazmayı seviyorum. Sayfaları seviyorum. Bir liman gibi her fırtınada onlara sığınıyorum.
Ve şimdi de aynı limanın sizinle paylaşacakları var.
Onun da içine sığmayanlar.
Aynı limanda buluşmak üzere...
