Nurullah Ataç, Cumhuriyet döneminde ikilemleri, çelişkileri, kalem kavgalarıyla hafızalarda yer etmiş; kimi zaman övülüp samimi bulunmuş, bazen de nesnellikten uzak olmakla suçlanmış, buna karşılık daima ses getirmiş bir eleştirmendir. Her söylediği doğru olduğu için değil, fakat eleştiriye ve şiir teorisine ait görüşleri, kavramları iyi ifade edebildiği, açık seçik ortaya koyabildiği için Ataç’ın, eleştiri ve şiirin ne olduğunu ve ne olmadığını anlama konusunda başvurulabilecek en iyi kaynaklardan biri olduğunu söyleyebiliriz. Elinizdeki eser, Ataç’ın ele aldığı metinlerde hangi noktalara yoğunlaştığını ve eleştirmenliğinin zaman içerisinde nereye doğru evrildiğini göstermeye çalışmıştır.
