Eğitim klasik olarak, “Bireyin davranışında, kendi yaşantısı yoluyla ve kasıtlı olarak istenilen yönde değişme meydana getirme sürecidir.” şeklinde tanımlanmaktadır. Özellikle pandemi süreci ile beraber 21. yüzyıl ve yaşam boyu öğrenme becerileri ön plana çıkmakta ve bu durum bireylerin davranışlarında hızlı ve kapsamlı bir değişim olması gerektiği gerçeğini ortaya koymaktadır. Diğer bir ifade ile bireylerin bilişsel gelişiminin yanında duyuşsal ve psikomotor özelliklerinin de sürekli şekilde gelişmesi beklenmektedir. Bu durum bireylerin gerçek hayata karşı hazır bulunuşluklarını da artıracaktır.
Bireylerin gelişmesinde en önem etkenlerden biri eğitim sistemi ve sistemde yer alan eğitimcilerdir. Bu noktadan hareketle kitapta yer alan bölümlerde gerek eğitim sistemine gerekse eğitimcilerle ilgili çalışmalara mikro ve makro düzeyde yer verilmiştir.
