Neoklasik iktisadın temel varsayımlarından biri olan “ekonomik insan” yaklaşımına göre bireyler, emeklilik dönemleri için yeterli düzeyde tasarruf yapabilecek ve bu tasarrufları en doğru şekilde değerlendirebilecek kadar rasyoneldir. Ancak gerçek hayattaki sonuçlar göstermektedir ki bireyler kendi başlarına bırakıldıklarında uzun vadeli tasarruf yapmakta ve bunları yönetmekte zorlanmaktadır. Bireysel Emeklilik Otomatik Katılım Sistemi, bireyleri bu noktalarda desteklemek ve ulusal tasarruf düzeyini artırmak amacıyla tasarlanmış bir uygulamadır. Uygulama kapsamında çalışanlar Bireysel Emeklilik Sistemine otomatik olarak dâhil edilmekte ve gelecekleri için tasarruf yapmaya teşvik edilmektedir.
Bireysel Emeklilik Otomatik Katılım Sistemi Türkiye’de 2017 yılında hayata geçirilmiş ve toplamda 19 milyona yakın kişi BES kapsamına dâhil edilmiştir. Katılımcıların önemli bir kısmı sistemden ayrılmış ancak %30’u sistemde kalmaya devam etmiştir. Bu açıdan bakıldığında Türkiye’deki Otomatik Katılım Sisteminin büyük bir gelişim alanı olduğu gözlenmektedir. Bu kitapta; Bireysel Emeklilik Otomatik Katılım Sisteminin genel esasları incelenmiş, dünya ülkelerindeki uygulamalar Türkiye ile karşılaştırılmış ve yeni dönemde geliştirilebilecek politika önerilerine yer verilmiştir.
