“Birinci Kadın İşçi Taburu, Kadınları Çalıştırma Cemiyeti başkanı Enver Paşa’nın Alman modelini örnek alarak, Kadınları Çalıştırma Cemiyeti aracılığıyla hazırlattığı bir kişisel girişimdi. Osmanlı Ordusu’nun bu kadın işçilere yönelik olarak ne bir ihtiyacı ne de bir talebi yoktu. Enver Paşa’nın yurt dışına kaçmasıyla gelişen olaylar Enver Paşa’nın bu “şahsi” girişimin de sonunu hazırladı.
Kadınları Çalıştırma Cemiyeti başkanı ve Başkumandan Vekili ve Harbiye Nazırı Enver Paşa’nın emriyle 10 Eylül 1917 günü Birinci Ordu bünyesinde oluşturulmuş olan Kadın İşçi Taburu, Kadınları Çalıştırma Cemiyeti aracılığıyla toplanmış olan bir takım fakir kadınların gözlerden uzak bir kışlada Osmanlı Ordusu tarafından yedirilmesi, içirilmesi, giydirilmesi ve barındırılması için kurulmuştu. Enver Paşa 2 Kasım 1918 günü İstanbul’dan “gitmek zorunda” kalınca, onun kurdurmuş olduğu Kadın İşçi Taburu da bir ay içinde, 1 Ocak 1919 günü, lağvedilerek tarihe karıştı...”
