Modern Batı felsefe tarihini baştan sona etkileyen ‘ben/öteki’ ikiliği kolonyal tahayyülde nasıl kurulur ve işler? Muharrem Doğan, ‘dışarıdan gelen ile yerli’ olarak adlandırdığı bu hiyerarşik ilişkiyi Birleşmiş Milletler cinsiyet rejiminin inşası örnek olayı üzerinden ele alıyor ve ‘küresel versus yerli’ ikiliğine dayanan norm hiyerarşisinin postkolonyal ve Kristevacı bir eleştirisini sunuyor.
Kitabın temel argümanı Birleşmiş Milletler cinsiyet rejiminin inşasında kolonyal geçmişin mirasının hüküm sürdüğüdür. Kitap, dışarıdan gelen ile yerli arasındaki hiyerarşik iktidar ilişkisinin BM’nin hem kurumsal görünümündeki hem de işleyiş mekanizmalarındaki görünümüne odaklanıyor ve örgütün kolonyal geçmiş ile kurduğu bağın cinsiyet rejiminin inşasındaki kurucu rolüne vurgu yapıyor. Doğan’a göre BM egemenlik, iç işlerine karışmama ve kendi kaderini tayin etme gibi birçok evrensel normun uygulanışında olduğu gibi cinsiyet normlarının uygulanışında da eşitsizliklerin yeniden üretilmesinde kilit bir rol oynuyor. Bu nedenle Doğan’a göre, BM’nin çağdaş dünyadaki rolünün kolonyal süreçler olmaksızın anlaşılması mümkün değildir.
