Biliyorsun! Bizim için çetin olan,
Seksenli ve doksanlı yıllarda,
İnadına biz devrim ve devrimciyi sevmiştik,
Uğruna ölüme gittiğimiz,
Büyülü kelimelerle büyüttüğümüz devrime inanmıştık.
Hattı sathında canımızı vermekten çekinmediğimiz,
Paylaşmayı ve bölüşmeyi ahlak edindiğimiz devrim.
Sünger yatağımızı dostumuza verip,
Battaniye üzerinde uyumayı erdem bildiğimiz zamanlardan,
“Kerim gibi dava delisi” olduğumuz anlardan bahsediyorum.
Uğruna soluksuz atlar gibi koşuşturduğumuz davadan.
Yeryüzü kurtulsun diye hesaplar yapardık.
Yar ve yaran üstüne, çıkarsız ve hesapsız,
Muhabbetler ederdik.
