Şu savaşın insana ettikleri akıl alır iş değildir; onca cana kıyar ama tuhaftır bazı canları bağışlar. İnsanları yakalayan devasa bir makinedir ve pençesine düşen kimse olan bitene karşı gelmeyi düşünmez bile. Fakat tek kişi, bazen tek bir kişi anlar ki uğruna savaştıkları dünya aslında batan bir gemi ve yolcuların hepsi birer zırdeli. İşte o zaman insanoğlunun aptallıklarına şaşıp kalır ve onca zaman boyunca kaçırdığı hayatı yakalamaya çalışır.
George Orwell, güçlü kaleminden çıkan Boğulmamak İçin’de savaşın, kapitalizmin, insanoğlunun ikiyüzlülüğünün bir portresini çizip kısacık ömrümüzü kendi ellerimizle nasıl da mahvettiğimizi anlatır. ‘Hayatı yapmak istediğimiz şeyleri yapamayacağımızı düşünerek yaşamak tuhaf değil mi?’ diye sorar ve okuyucuları, kendini en basit mutluluklardan dahi mahrum bırakan insanların iç dünyasını anlattığı bir yolculuğa çıkarır.
