Kalbin pusulası bir kere bozuldu mu, tamir etmek imkânsızdır.En umutsuz anda gerçekleşen bir karşılaşmaSonunda bir şeylerin anlamını bulmanın sevinciHayatındaki boşlukları doldurmanın memnuniyetiVe tabii ki mutlulukla gelen “biz” olma hissi…SonrasındaBir kadın, bir adam ve sona gelmiş bir evliliğin ucundaki iki yabancı…Bu roman, aşkı bulduğuna inanan ve bir bütün olmak isterken elinde avucunda ne varsa kaybedenlere yazıldı. Bakıp da göremeyenlere, ne kadar bağırsa da sesini duyuramayanlara, yanı başındayken birbirlerine dokunamayanlara, yani bizlere adandı…
Tanıtım Metni