Gözlerimden damla damla aşk süzülürken...
Düşecek avuçlarının içinden başka yer bulamazlar sanıyordum!
Oysa tek tek yalnızlığa birikiyorlar şimdi...
Bir bir sessizliğe yazılıyorlar.
“Senin parmağın kanasa benim canım acır!” sözlerin geliyor aklıma...
Kalbime doğru gidiyor elim...
“Ya-lan-mış... Ya-lan-mış...” diye attığını fark ediyorum.
İnanmak gelmiyor içimden!
Ben aşk’a inanmayı seçiyorum...
Bir kuş uçuyor
Bir çiçek dalından kopuyor
Bir çakıl taşı denizde sekiyor
Ben sensin sanıyorum
Millet beni deli sanıyor
Bu aralar gelsen hiç fena olmaz
