Bir kadının kaybolma ve "Evet" diyerek mutluluğu keşfetme hikayesi
Himalayaların doğu kısmında saklanmış yatar Butan; Çin ve Hindistan'a komşu, küçük, karayla çevrili bir ülke. İnanılmaz uzak ve neredeyse ulaşılmaz Butan doğal güzellikler, egzotik bitkiler ve hayvanlar ve üstün bilgelik açısından zengin. "Az, çoktur," felsefesinin ve Gayrisafi Millî Hasıla yerine Gayrisafi Millî Mutluluk'un kabul edildiği topraklar...
Bu komik, büyülü hatıratta, Kuzey Asya'ya yolculuğunda Linda Leaming'e eşlik ediyoruz; dili, gelenekleri ve dini öğrenmek; Budist bir sanatçıyla aşk yaşamak, mutluluğa giden beklenmedik yolu keşfetmek ve kazara aydınlanmanın farkına varmak. Bu deneyimlerin hepsini bu kitapta bulabilirsiniz.
Butan'da yaşayan az sayıdaki Amerikalıdan biri olarak Leaming, birçoklarının sadece hayal ettiği alışılmadık dağ krallığına nadide, kısa bir bakış sunuyor. On yıldan fazla süredir, trafik ışıklarının bulunmadığı ve 100.000'den az kişinin yaşadığı başkent Thimphu'da yaşıyor ve çalışıyor.
"Düşünüyorum da, herhangi bir yerde aydınlanma mümkünse," diye yazıyor Leaming, "özellikle de burada mümkün."
Butan'ın yaşam biçiminden fantastik öğretiler, bu bozulmamış ülkenin yarattığı güzel çağrışımlar ve Leaming'in Butan'da bulduğu yeni huzur üzerine kurduğu bir aşk hikayesiyle bu kitap, kendi içinde ya da başka bir ülkede keşif yolculuğuna isteyen herkese yol gösterecektir.
"Bu kitabı okuduktan sonra, Butan'la ve Linda Leaming'le evlenmek istedim. Linda'nın açık yüreklilikle, son derece farklı bir kültürü ve yaşama biçimini (su tesisatının bulunmamasını buna küçük bir örnek olarak alın) kucaklamasından etkilendim. Nihayetinde Linda'nın kitabı açıklık, aşk ve sıradan Butanlı insanların bunları sempatik davranışlarıyla nasıl dışa vuruldukları hakkında. Linda, bize Butan'ın güzelliğini gösteriyor; kalbimi daha çok açmam için bana ilham vererek dünya vatandaşı bu akrabalarına karşı sevgisini dile getiriyor ve sevgi ile macera konusunda hayal edebileceğimizden de kudretli ve kabiliyetli olduğumuzun farkına varmama yardımcı oluyor."
- Cyndi Lee
