En büyük Müslüman-Türk fakîhi, milletlerarası hukuk ve kelam âlimi Serahsî, (Doğumu: Hicrî 400, Milâdî 1009-1010, Vefatı: H. 481 M. 1090) kadim Türk yurdu Horasan bölgesindeki Serahs şehrinde doğmuştur. Bütün hayatı boyunca Türk diyarlarında eğitim görmüş, dönemin en büyük Türk Cihan Devleti Karahanlılar yönetimindeki şehirlerde yaşamış, hapse atılmış ve târihî Türk şehri Fergana’da ebedî âleme intikal ettikten sonra günümüzde Kırgızistan Cumhuriyeti sınırları içerisinde bulunan Özgen şehrinde ebedî istirahatgâhına tevdi edilmiştir. Kuyu hapsinde iken, öğrencilerine yazdırdığı el-Mebsût isimli 31 ciltlik eseri, alanında ilk ve tek olan muhteşem bir bilgi hazinesidir.
Yabancı kaynakların tamamında, yerli kaynakların da bir kısmında O’nun Türk olduğundan bahsedilmez.
O, sâdece İslâm hukuku sâhasında değil, kelam, siyer, usûl ve diğer İslâmî ilimlerde de derin ve engin bilgilere sâhip olması sebebiyle ‘Şemsü’l-eimme / İmamların güneşi’ unvânıyla taltif edilmiş, yaşadığı dönemin sembol ismi olarak saygı görmüştür.
Bütün bunlara rağmen, ülkemizde Serahsî ile ilgili olarak; ancak 3-5 kitap yazılmıştır. Her biri, Serahsî’nin şahsı ve alâkadar olduğu bâzı İslâmî mevzulardaki çalışmaları hakkındadır.
Diyânet İşleri Başkanlığı tarafından yayınlanan ‘Milletlerarası Serahsî Sempozyumu’ tebliğlerini bir araya getiren kitaptan başka, Serahsî’yi geniş kapsamlı olarak tanıtan eser yoktur.
Elinizdeki bu kitap, Serahsî’nin alâkadar olduğu bütün ilim dalları ve eserleri hakkında yazılmış (muhtasar olmakla birlikte) en geniş kapsamlı ilk eserdir.
