Bu kitabı yazmayı düşündüğümü yakınlarımla paylaştığımda, gelen tepkiler " her şeyini anlatma sonra üzülürsün" oldu. Sadece eşim, annem ve babam bu konuda olumsuz görüş belirtmediler. Düşündükçe, kendimizi anlatmaktan pişman olmayacağımı ve böyle yorum yapanların korumak istediklerinin ben değil de kendileri olduğunu fark ettim. Duymayarak, görmeyerek dışlamak en kolay yol çünkü. İçeride, otistik bir bireyin ve onunla ilgilenen üç kuşak ailenin hayatlarının nasıl etkilendiğinin, ağabeyin gözünden öyküsü var...
